تجربه ی من

از پسِ اين همه برف كه در دلم باريد بوي تو می‌آید   گل كاشتی بهار ! ...

صدایم کن   دلم برایِ هم آغوشیِ صمیمی‌ِ تنهایمان   برایِ نوازش   برایِ صدا کردن‌هایِ تو   برایِ حرف‌هایِ خوب   تنگ شده   صدایم کن! دلم برایِ دوست داشتن‌هایِ بی‌ انتها   برایِ شب‌های تا صبح ... بدونِخواب   برایِ خودم   برای خودت   پنجره‌ها و مهتاب   تنگ شده   صدایم کن!     نیکی‌ فیروزکوهی ...

تو را بسیار دوست دارم و می دانم آن گذرنامه که امضای تو را دارد درهای آسمان را به رویم باز خواهد کرد و به پردیس مومنانم در خواهد آورد ... ...

چندان به تماشایش برنشستیم که بامدادی دیگر برآمد و بهاری دیگر از چشم اندازهای بی برگشت در رسید از عشق تن جامه‌ای ساختیم روئینه نبردی پرداختیم که حنظل انتظار بر ما گوارا آمد ای آفتاب که برنیامدنت شب را جاودانه می‌سازد بر من بتاب پیش از آن‌که در تاریکی ی خود گم شوم . ...

      بسترم         صدف خالی یک تنهایی است                 و تو چون مروارید                        گردن آویز کسان دگری     هوشنگ ابتهاج ...

لـئـون: ایـن گـلـدون تـنـهـا دوسـتـمـه، هـمـیـشـه سـبـزه،سـاکـتـه، مـثـل خـودمـه, ریـشـه نـداره!   مـاتـیـلـدا: اگـه واقـعـا دوسـتـش داری تـو زمـیـن بـکارشتـا ریــشـه داشـتـه بـاشـه...   Léon LucBesson ...

در خواب های کودکی ام هر شب طنین سوت قطاری از ایستگاه می گذرد دنباله ی قطار انگار هیچ گاه به پایان نمی رسد انگار بیش از هزار پنجره دارد و در تمام پنجره هایش تنهای تویی که دست تکان می دهی آنگاه در چارچوب پنجره ها شب شعله می کشد با دود گیسوان تو در باد در امتداد راه مه آلود در دود دود دود ... ...

با عشق نوازشش کن  بگذار بهار  زیر دستان تو  زیر پیراهن یک زن  شکوفه کند..   نیکی‌ فیروزکوهی ...

پر میکشم از پنجره ی خواب تو  تا  تو هر شب من و دیدار، در این پنجره با  تو از خستگی روز همین خواب پر از راز کافیست مرا، ای همه ی خواسته ها  تو دیشب من و تو بسته ی این خاک نبودیم من یکسره آتش، همه ذرات هوا  تو پژواک خودم بودم و خود را نشنیدم ای هرچه صدا، هرچه صدا، هرچه صدا   تو آزادگی و شیفتگی مرز ندارد حتی شده ای از خودت آزاد و رها  تو یا مرگ و یا شعبده بازان سیاست؟ دیگر نه و هرگز نه، که یا مرگ که یا  تو وقتی همه جا از غزل من سخنی هست ...