از "شمس لنگرودی" / ملاح خیابان ها
خوابی شیرین
که در انتظار تعبیرش نبودی،
بارانی
که دانه دانه تمیز می شود
و روی گونۀ من می نشیند،
کاسه ئی از صدف
که فرشتگانش پاک کرده اند
تا از لبخندت پر شود.
این جایی تو
در آتش دست های من
و تشنه و بی امان می باری
می باری
و تسکینم می دهی.
شمس لنگرودی/ ملاح خیابان ها
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی