موهای تو و عمر من / نزار قبانی

هر چه موهایت بلندتر ،

عمر من بلندتر است

گیسوان آشفته روی شانه هایت

تابلویی از سیاه قلم و مرکب چینی و پرهای چلچله هاست

که به آن دعاهایی از اسماء الهی می بندم ،

می دانی چرا در نوازش و پرستش موهایت جاودانه می شوم؟

چون قصه ی عشق ما از اولین تا آخرین سطر ،

درآن نقش بسته است

موهایت دفتر خاطرات ماست

پس نگذار کسی آن رابدزدد ...